JAK  ZAPOBIEGAĆ  NIEPRAWIDŁOWOŚCIOM  W ROZWOJU MOWY ?

                                       wskazówki  dla  rodziców

 

1. Śledzić uważnie proces rozwoju swojego dziecka, czy nie ma niepokojących objawów:
                 - nieprawidłowość w budowie narządów mowy,

- brak gaworzenia we właściwym czasie,
- brak mowy u dziecka 3 – letniego.
 

2. Dbać o właściwą opiekę medyczną:

- dbać o wyleczenie infekcji górnych dróg oddechowych,
         szczególnie długich katarów i chrypek,
- dbać o odżywianie – ważne u dziecka jest żucie i gryzienie,
          karmienie butelką do 1 roku życia, smoczki też !!!

 

3. Od urodzenia mówić do dziecka językiem dorosłych, ewentualne spieszczenia używamy wyłącznie
   w wybranych zabawach.

 

4. Nie wymagać od dziecka posługiwania się mową dorosłych, ale też nie naśladować jego języka.
   Utrudnia to dziecku naukę mowy.
    
5. Zwróć uwagę czy dziecko nie obgryza paznokci i nie ssie palca – może to doprowadzić do powstania
   wad zgryzu.
    
6. Zwróć uwagę, jak dziecko oddycha
   (powinno przez nos – buzia wówczas zamknięta)
    
7. Zwróć uwagę czy dziecko dobrze słyszy
   ( nie mówi podniesionym głosem, nie podgłaśnia tv)

 

8. OGRANICZ TELEWIZJĘ – dziecko nie ma być biernym słuchaczem, do rozwijania mowy potrzebuje rozmowy i dialogu !!!   
   Rozmawiaj więc z nim jak najczęściej !!!

 

9. Zachęcaj dziecko do mówienia , nawet jeśli ma zaburzoną mowę. Nie poprawiaj go, gdyż może to go zniechęcić do mówienia.

 

10. Zawsze cierpliwie odpowiadaj na pytania dziecka 

 

11. Staraj się słuchać, co mówi do Ciebie dziecko, ponieważ
    chętnie słuchane – chętnie mówi.

 

                                                     Opracowanie: mgr Katarzyna Wszelaki

 

                               

                                                                                      

Logopeda zajmuje się:

- kształtowaniem mowy,

- usuwaniem wad i zaburzeń mowy,

- komunikacją,

- porozumiewaniem się,

- dbaniem o kulturę słowa w śpiewie, recytacji i mowie spontanicznej.

 

    Kształtowanie się mowy dziecka ma ścisły związek z jego rozwojem społeczno - emocjonalnym.

Częste kontakty z otoczeniem przyspieszają ten rozwój doskonaląc mowę,bogacąc słownictwo,

ucząc prawidłowego stosowania zasad gramatycznych.

Dziecko ( 3-7 lat ) musi uczyć się mowy, tak jak wielu sprawności, które przeradzają się w umiejętności.

     Wymowa dzieci przedszkolnych nie jest często w pełni ukształtowana m. in. wiele głosek, które dziecko

potrafi powiedzieć w izolacji ( samodzielnie ) czy powtórzyć w  wyrazie,nie stosuje w mowie spontanicznej

( np. w rozmowie z kolegami ).

 

     Aby opieka nad mową dziecka była świadoma, należy przede wszystkim zdać sobie sprawę

z mechanizmów rządzących mową. Należą do nich:

- prawidłowy oddech,

- umiejętność posługiwania się głosem,

- prawidłowe stosowanie elementów prozodycznych mowy: melodii, akcentu, rytmu,

- zdolność różnicowania dźwięków mowy oraz dokonywanie analizy i syntezy słuchowej,

- umiejętność obserwowania ruchów narządów mownych,

- zdolność wykonywania tych ruchów.

   Dopiero po uzyskaniu tych umiejętności dziecko jest w stanie rozpocząć naukę mówienia.

 

    Dziecko dzięki rozumieniu poznaje otaczający świat, a dzięki umiejętności mówienia potrafi wyrazić swoje

spostrzeżenia, pragnienia, uczucia, przeżycia. U małego dziecka myślenie, które łączy się ściśle z mową,

ma charakter konkretno - obrazowy.

Dziecko posługuje się zasobem słownikowym opartym na konkretach ( nazywa przedmioty, czynności ).

 

    Wśród przyczyn zaburzeń mowy można wymienić:

 - wady zgryzu lub uzębienia,

 - osłabienie słuchu fizycznego,

 - opóźnienie lub zaburzenie słuchu fonematycznego,

 - małą sprawnośc narządów artykulacyjnych,

 - zaburzenia emocjonalne,

 - zaniedbania pedagogiczne,

 - nieprawidłowe wzorce mowy.

 

  PAMIĘTAJMY !

      Kilkulatki mówią inaczej niż dorośli i nie ma w tym nic dziwnego - dopiero się uczą a ich narządy mowy
( czyli język, krtań, wargi, podniebienie itd. ) nie są jeszcze na tyle sprawne, by poradzić sobie ze wszystkimi dźwiękami polszczyzny.

     Jeśli jednak coś Cię niepokoi, idź z dzieckiem do logopedy. Nie warto z tym zwlekać, ponieważ złe nawyki bardzo szybko się utrwalają. To, co u kilkulatka da się skorygować w ciągu kilku miesięcy, w przypadku dziecka
w wieku szkolnym może już wymagać kilku lat ciężkiej pracy.

     Nie odkładaj wizyty, zwłaszcza jeśli malec nie mówi w ogóle albo mówi bardzo mało. Dziecko, które nie jest
w stanie wyrazić tego, co myśli, może czuć się sfrustrowane, trudno mu uczyć się nowych rzeczy i nawiązywać kontakty z innymi.

  

Bardzo ważną rolę w terapii logopedycznej odgrywają również rodzice.

Codzienne ćwiczenia dziecka z rodzicem, zalecane przez logopedę, nawet

przez kilka minut, przyspieszają terapię i wzmacniają efekty !!!

 

W naszym przedszkolu na początku roku szkolnego są badane
wszystkie dzieci z grup starszych przez logopedę p. K.Wszelaki
i obejmowane są terapią logopedyczną.

Rodzice informowani są oczywiście na bieżąco.